Afgelopen vrijdag was het afscheidsfeest van onze stagiaires Noëmie en Marit, dames we gaan jullie missen!
Vincent schreef voor deze gelegenheid een afscheidsgedicht:
September 2015
Daar stonden jullie.
Jong,
onbevangen,
ietwat schuw.
Klaar om
creativiteit uit jullie vingers te laten vloeien.
Marit, de onder het bureau duikende tomatenhater
is een veelzijdig talent van de Clipjesfamilie.
Leergierig.
Ze weet, met veel verstand krijg je meer empathie.
Hoe meer je leert, hoe meer gespreksstof.
Jouw woorden,
indrukwekkend en zo waar.
Je moest nadenken toen ik vroeg hoe jouw leven
in een boek gevangen moest worden.
‘De speeltuin’
Omdat wij niet alles te serieus moeten nemen.
Clipjesvrienden, wij moeten spelen in de straten van het leven!
Noëmie, Viva la France , 1 meter 58, ze is een dame van groot formaat.
Een reiziger,
Daar liep ze met een lach in de rugzak
door Bali en Thailand.
‘Love and let go’ is de titel van jouw boek.
Noëmie is wijs, weet dat het leven gaat zoals het gaat.
Soms moet je het lot zelf in de hand nemen.
Of een zak chips pakken nietwaar?
‘Ow dit kun je echt niet zeggen’
Jawel dat kan wel,
Vandaag kan het, mag het.
Vorige week konden wij allen genieten van jouw bakkunst.
Alhoewel wij ‘allen’
Hou ik nog wat tegoed?
April 2016.
De tijd heeft zijn strijd gewonnen.
Ach, het was een tijd van lachen,
lachen om je medestagairs,
om de verassende quotes voor de camera.
Lachen om de veel te overdadige broodjes in de pauze.
De lege chipszakken bij de borrel.
Of misschien wel lachen om elkaar.
De interactie,
de twinkeling in de ogen,
het plezier tijdens jullie werk.
Noëmie & Marit.
Twee talenten,
hebben zich ontplooid.
Het ga jullie goed.
Jullie zitten in het hart.
In het hart van de Clipjesfabriek.
En luister, het klopt heftiger dan ooit tevoren!
Vincent Corjanus
